het tragische fietstasavontuur (met happy end!)

Laten we beginnen bij het tragische gedeelte van mijn verhaal: Jaloers zijnde op het tasje van de mama, wilde ik ook een fietstas. Weliswaar in het groen, passend bij mijn groene fiets, ahja!

Ik had de keuze uit twee groene toile cireekes die hier nog lagen. Lichtgroen met bollen en groen met sterretjes. Groen met sterretjes vond ik veruit het mooiste, maar daarvan had ik helaas pindakaas net een stukje te kort. Dan maar lichtgroen met bollen (want wachten tot de volgende dag en eerst een stukje groen met sterren bijkopen, daarvoor was ik véél te ongeduldig. typisch...).

Al van in het begin was ik dus niet zeker van de kleurkeuze, maar toch zette ik koppig voort. Met dit als resultaat. Een mooi afgewerkt tasje, ja, dat wel. Maar de kleuren... zucht... niet mijn ding. En al helemaal niet mooi bij het groen van mijn fiets. Bovendien was het tasje wat slappekes... En daar had ik dan 4 uur lang aan zitten prutsen, tot in de laatste uurtjes. Zo'n teleurstelling...

Ik besloot de kwestie te laten rusten tot de volgende dag om dan te beslissen over het lot van het tasje: toch maar gebruiken of terug uit elkaar halen om de rits, slotjes en biais te hergebruiken in een nieuw tasje. Ik weet immers niet waar ge van die dubbele ritsen kunt kopen die vanuit het midden openen (iemand raad??), dus ik moest het met deze ene rits doen...

Helaas voor het tasje bracht de dageraad slecht nieuws. Het werd de volgende avond al gesloopt. Twee uur lang zat ik met spijt in het hart naadjes los te tornen...

Maarrrrr (de happy end zit eraan te komen!)... met hernieuwde moed bracht ik wat verbeteringen aan in mijn patroon en begon ik een nieuw tasje te knippen! Dit keer wél in het groen met sterren, want daarvan had ik intussen een klein stukje extra gehaald (ik ben intussen bijna kind aan huis in de hexagoon :).
En na nog één avondje naarstig stikken was mijn nieuwe tasje klaar. Ditmaal wel helemaal naar mijn smaak! En stevig! En zelfs perfect passend bij mijn picknick/zwem/boodschappentas.

Eind goed, al goed dus. Ik ben een tevreden mens :). Maar o-o-o wat doet het pijn om iets helemaal af te breken waar ge eerst zoveel tijd in hebt gestoken. Volgende keer toch maar iets doordachter te werk gaan.

En nu maar hopen dat we in't weekend weer kunnen gaan fietsen!


Fijne dag nog!