doopsuiker-bosdiertjes

OEFFF!! EIN-DE-LIJK mag ik jullie een projectje laten zien waar ik de afgelopen maanden uuuuren aan bezig ben geweest. Ik sprak er hier en hier al eens over, maar toen was alles nog een groot geheim.... (En voor wie zich afvraagt of ik alweer thuis ben: ik zit nog steeds in Texas maar heb een beetje vals gespeeld en heb dit blogberichtje al op voorhand geschreven :)).

Mijn schoonzus is zonet bevallen van een dochtertje. Nog in het prille begin van de zwangerschap vroeg ze het vriendje en mezelf of we zin hadden om het geboortekaartje te ontwerpen. Voor hun eerste kindje deden we dit ook al, nu dus opnieuw. Tof!!!

Uit de eerste brainstormsessie vloeide gelijk ook een plan voor alternatieve doopsuiker voort. Iets dat zou passen bij het geboortekaartje waarvoor we het thema 'bos en bosdiertjes' gekozen hadden. Vilten diertjes zouden het worden. Verschillende modelletjes, in bonte kleurtjes, om als sleutelhanger te dienen. Een stuk of 70 in totaal.

Inge Snuffel dacht dit klusje een rap te zullen klaren. Patroontjes werden getekend, een stapel vilt en meters lint werden uit de Hexagoon buitengedragen en diertje nummer 1 werd gefabriceerd. Het bleek me een dikke 40 minuten werk te kosten om één popje af te krijgen. Slik...

Gelukkig werden we steeds handiger, ook op logistiek vlak (eerst 20 beestjes knippen, alle zwarte deeltjes vastnaaien, dan alle witte, dan alle roze, etc... temenes bandwerken dus ;)) en groeide de stapel afgewerkte popjes gestaag aan tot deze grote familie.

Zes soorten diertjes werden gefabriceerd. Het uiltje zal jullie misschien al bekend voorkomen... :)

Eens de popjes zo goed als klaar waren, werd het tijd om na te denken over hoe we deze 'doopsuiker' zouden presenteren in het ziekenhuis.

In een mandje? Nee... te saai...

Aan een bundel takken? Te kaal....

Aan een mobiel? Dat kunnen we niet ophangen...

In een boom? Hmmm, misschien...?

Het boomidee bleef het langste hangen; in het bijzonder in het hoofd van het vriendje die er op slag creatieve neigingen van kreeg. Terwijl ik de laatste popjes ineen naaide, begon hij dan ook aan een kartonnen maquette van een boom...





Zoies zou het worden! Maar dan in hout. Op naar de houthandelaar dus, waar ze het best grappig vonden wat we van plan waren met wipzagen en andere tools die we nog nooit gebruikt hadden. Véél te hoog gegrepen, zag je hen denken. Maar ze gaven ons een grote plank mdf hout mee en wij waren content!

Het vriendje riep vervolgens de hulp in van de schoonpapa die al eens een wipzaag had gehanteerd en samen gingen de mannen aan de slag voor project 'boom'. Een volledige dag zwoegden en zweetten ze...

... maar met wat een resultaat!! de boom werd helemaal wat we in gedachten hadden. Zelfs nog beter dan gehoopt!

Zo zalig dat deze klus op tijd tot een goed einde is gebracht :). Het was echt heel leuk zo een gezamelijk projectje uitwerken. Iedereen betrokken, iedereen trots op het eindresultaat.

En nu maar hopen dat deze boom het kleine meisje veel geluk zal brengen, want uiteraard verhuist hij binnenkort naar haar kamertje, zodat ze er later allerlei kleine-meisjesprullen in kan hangen.



Voilà zie, dat was dat. Hopelijk vinden jullie het ook mooi! Binnenkort toon ik jullie het geboortekaartje en alles wat daarbij kwam kijken (maar dat is een verhaal op zich ;)).


Veel liefs!